Πετούσαμε πάνω απ’ τα σύννεφα

«πετούσαμε σαν αετοί ψηλά πάνω απ’ τα σύννεφα και τώρα κυλιόμαστε στο χώμα…»
Αν είναι αυτή η ζωή που ζει ένας ελεύθερος λαός, τότε τέτοια ελευθερία είναι μάταιη.
Σπείραμε ρόδα και βγήκαν μόνο αγκάθια.
Μιχαλάκι Γκεόργκιεφ
Ανατρέχοντας στην ιστορία μας διαπιστώνουμε, παρόλο που κάναμε τραγικά λάθη, πως μυαλό δεν βάζουμε. Λες και γεννηθήκαμε να σκύβουμε το κεφάλι και να ζούμε περιθωριακά. Κι αν δεν υπήρχαν στο διάβα μας λίγες, αλλά σπουδαίες μονάδες, πραγματικοί φιλοπάτριδες, ίσως να μην υπήρχαμε σα λαός.
Τι θα πει γιατί εσύ κι όχι εγώ. Υπάρχει και το εμείς. Γιατί να μη θέλουμε όλοι μαζί, χέρι – χέρι, να πάμε εμπρός. Περιμένουμε να δούμε τι θα πουν οι άλλοι για μας. Νουνεχείς είμαστε κι ανδρείοι, έστω και περιστασιακά, γιατί να μην εργαζόμαστε για μας, για τα παιδιά μας. Αν δεν ενεργείς προγραμματισμένα και με πρόβλεψη σε βάθος χρόνου, δεν είναι δυνατόν να προχωρήσεις σωστά, βρίσκεται «απ’ τα ψηλά στα χαμηλά κι απ’ τα πολλά στα λίγα». Ζεις με δανεικά χάνοντας την ελευθερία σου και την αξιοπρέπειά σου. Λυπηρό είναι να ‘σαι πλούσιος τη μια μέρα και την επόμενη φτωχός.
Και κάθε λαός έχει τον τρόπο του να σκέφτεται, να ενεργεί όλα όμως κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Οι παγίδες πάντα ελλοχεύουν. Χρειάζεται προσοχή, εγρήγορση, νηφαλιότητα. Γιατί κι εμείς μπορούμε. Δεν χρειάζεται ο κάθε Στρος Καν να μας κατευθύνει. Με το ή κάνεις αυτό ή κάνεις εκείνο ή μένεις νηστικός, δεν νιώθεις καθόλου ελεύθερος.
Αποτελούμε μέλος της ΕΕ, υπογράψαμε συμφωνίες απανωτές. Δεν προβλέψαμε! Σε τι ωφέλησε π.χ. η συρρίκνωση της αγροτιάς από το 60% στο 20% ή και λιγότερο ή οι πρόωρες αγροτικές συντάξεις ή το πρόγραμμα νέων αγροτών; Απλά ερημώθηκε η ύπαιθρος και επιταχύνθηκε η συγκέντρωση στις πόλεις. Στράφηκε ο λαός προς τη βιομηχανία και τις επιχειρήσεις. Τώρα η άνοδος έγινε απότομη κάθοδος και ποιος απ’ τους κακομαθημένους του καναπέ και της τηλεόρασης θα επιστρέψει στο χωράφι; Μια απογραφή των ακαλλιέργητων χωραφιών θα αποδείκνυε του λόγου το αληθές.
Ποια από τα παιδιά μας, που έχουν σχεδόν όλα ένα πτυχίο στην τσέπη, θα ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα παραγωγής, σίγουρα ή δεν μπορούν ή έχουν παντελή άγνοια. Γιατί, λοιπόν, να ιδρυθούν τόσα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτήρια και με μικρές ακόμα πόλεις; Ασφαλώς όχι τη μόρφωση και την επαγγελματική κατάρτιση, αλλά για την οικονομική άνοδο της κάθε πόλης. Τώρα ποιος θα πάρει την ευθύνη γι’ αυτά τα άνεργα παιδιά, που βρίσκουν παντού τις πόρτες κλειστές;
Τις επιδοτήσεις τις καρπώθηκαν μερικού αετονύχηδες, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ξεγελούσαν την υπηρεσία για ον ανορθόδοξο πλουτισμό τους. Οι περισσότεροι ζούσαν και ζουν ακόμη μ’ αυτές χωρίς να παράγουν, αυτό καλλιέργησε την τεμπελιά, κατά τη γνώμη μας.
Πολλοί αγρότες το παίζουν κι αφεντικά. Που όρεξη για εργασία! «Ο Έλληνας θέλει τον Αλβανό του».
Πρέπει ν’ αλλάξουμε νοοτροπία. Οι πρόγονοί μας είχαν πέντε αρετές: Ευσέβεια, Ανδρεία, Δικαιοσύνη, Σωφροσύνη, Σοφία. Ας υπηρετήσουμε κι εμείς κάποιες απ’ αυτές. Τι θα πει ψηφίζουμε νόμους και δεν τους τηρούμε; Η απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους, είναι σε σωστή κατεύθυνση, δεν τολμάς όμως, και ιδιαίτερα το χειμώνα, να μπεις σε κλειστό χώρο. Νιώθεις δύσπνοια, λυπάσαι, σιωπάς!
Η ανδρεία δεν αποδεικνύεται μόνο στα πεδία των μαχών. Ανδρείος είναι εκείνος, που χαλιναγωγεί τα πάθη του, παραμερίζει τις κακές συνήθειες, σέβεται το συνάνθρωπο του, χαμηλώνει τις εγωιστικές τάσεις, ηρεμεί, γνωρίζει το δρόμο της ζωής.
Έχουμε επίσης δικαιώματα, τα οποία με ορθό τρόπο διεκδικούμε, όχι με ρόπαλα, μολότοφ και ασχήμιες. Οι ιθύνοντες ας προσέξουν. Λιγότερα λόγια και θεωρίες. Δεν λέω, είμαστε καλοί στο θεωρητικό μέρος, στην πράξη χάνουμε το βηματισμό μας. Η οικονομία γίνεται με πολλούς τρόπους, ακούστηκε και ακούγεται: «Όποιος έκλεψε, θα πληρώσει». Σωστό. Πως θα αποδειχθεί; Εξεταστική τν πραγμάτων επιτροπή, ναι, αλλά με αποτελέσματα. Επί τη ευκαιρία θα έλεγα: Πόσες επιτροπές συγκροτήθηκαν, πόσα τα μέλη της κάθε μιας, πόσες οι συνεδριάσεις, ποια η αποζημίωση συμμετοχής του κάθε μέλους; Δεν θα έβλαπτε να γίνει ένας απολογισμός στο τέλος. Γιατί υπάρχει περίπτωση η δαπάνη να υπερβεί την προσδοκώμενη ωφέλεια. Τότε τι κάναμε;
Δεν ξέρω. Εγώ ένας απλός πολίτης και ασήμαντος είμαι και καταθέτω τις σκέψεις μου. Αν κάνω λάθος εδώ είμαστε να το συζητήσουμε.

Δημήτριος Ι. Γκορόγιας